Şubat sabahı
Bir şubat sabahı uyandım düşlerimden,
Bir âsûde gün ki güneş açmış ufuktan,
Soğuk değil hava yürüdüm üşümeden,
Yürür sefine, sinemde; yâve deşmeden!…
Kim bilir bu kaçıncı doğuşu; aynı noktaya!
Kim bilir bu kaçıncı geçişim bu noktadan!
Nükte ki bu kaçıncı buluşma, kavuşmadan!
Gurbet, bu yol, kaçış yok ki yaşlanmadan!..
Gün doğmuş, gün batmış;kimin umrunda?
Güneş doğar ki sözde; dünya durmadan!
Dünya dönmüş, gün batmış; kim farkında?
Doğan insan imiş, batan güneş sonunda!
Karanlığın da gölge var olmuş, ışık olmasa da!…
Kalk, uyan; yak bir kandil, sabah olmadan!…
Yüreğinde aşk, dilde tekbir; umden olmasa da!
Gölgen secde eder; secde nedir bilmesen de!..
~ ByMur🐜
Yorumlar
Yorum Gönder