Aşk & İnsan

Aslında orada hali ıhazırda olan birşeylerin var olmasından korkma veyahut gözlerini eliyle kapatıp görmek istenmesede diğer duyularla algılanan bir gerçek olmaktan başka birşey olmuyor!!!

Korkunun ecele faydası olmadığı bilindiğine göre;

ecelin gerçekliğiyle ona yaklaşıldığında veya geldiği anda hazır olmak belki o korkuyu hafifletebilir!..

Korku bilmemekle alakalı oluyor ve insan nefsinin hoşuna gideni de alışkanlık edinmekten geri kalmıyor.

Yani bilsede sonunda ki tehlikeyi anlık hazzın kurbanı oluyor.

Yaşanması muhtemel bir aşkın, 

Manasız bir kısır döngü girdabına atılarak yaşanılamayan aşkın ızdarabında kalıyor. 

Aşksızlık;

ruhsal çöküntüden başka birşey olamaz diye düşünmekten gayrısı dilimden dökülemez ki yaşamın ve canlılığın tamamı aşktır.

Bunu anlamayanın hali okyanustaki balık misali gibidir.

“

Aşk ;

Yaratanı bilebildiğince ruhsal yaklaşım olarak hiçliğe ermek ve bedenen ( bilinçli olma haliyle ) var olmaktır!…”